Napoleon Bonaparte objął władzę we Francji w listopadzie 1799 roku w wyniku zamachu, który miał miejsce 18 brumaire’a. Ten genialny wódz ogarnął chaos, który panował we Francji po wybuchu w niej rewolucji. Wydawał się na początku człowiekiem niezwyciężonym, bardzo szybko jednak okazało się, że jego człowiekiem o zbyt wygórowanych ambicjach, które stały się przyczyną jego klęski. Od dnia objęcia władzy przez Napoleona w Europie rozpoczęła się epoka napoleońska.
Epoka napoleońska rozpoczęła się wraz z przejęciem władzy przez Napoleona Bonaparte w dniu 18 brumeire’a (9 listopada) 1799 roku. Po przejęciu przez niego rządów we Francji wprowadzono nową konstytucję, która została zatwierdzona w ogólnokrajowym referendum. Na mocy nowej konstytucji został wprowadzony nowy system polityczny oparty na konsulacie. Rządy we Francji mieli od tej chwili sprawować trzej konsulowie, jednak tak naprawdę ster rządów objął Napoleon jako pierwszy konsul.
Epoka napoleońska rozpoczęła się od wprowadzenia przez Napoleona reform państwa. Wiele wprowadzonych przez niego reform dotrwało aż do wieku XX. Napoleon Bonaparte przeprowadził między innymi reformę banku narodowego, wprowadził nowy kodeks karny nazwany później kodeksem Napoleona, wprowadził także zmiany w systemie edukacji. Większość reform przez niego wprowadzonych zerwało z ideami Wielkiej Rewolucji Francuskiej.
W roku 1804 pozycja Napoleona była we Francji wyjątkowo mocna. Epoka napoleońska trwała nadal, a Napoleon koronował się na cesarza. W trakcie ceremonii koronacyjnej, której przewodniczył papież Pius VII Napoleon sam nałożył na swoje skronie cesarską koronę, następnie na królową Francji ukoronował swą małżonkę, Józefinę. Odnosił szereg militarnych sukcesów. Jednym z najbardziej spektakularnych zwycięstw, które miały miejsce za jego panowania było zwycięstwo pod Austerlitz. Zjednoczone armie, rosyjska i austriacka, poniosły tam druzgocącą klęskę.
Epoka napoleońska i odnoszone przez Napoleona sukcesy militarne wzbudziły wielkie nadzieje na odzyskanie niepodległości przez Polskę. Po klęsce Prus pod Jeną i Auerstadt jednym z postawionych przez Napoleona warunków pokoju było powstanie Księstwa Warszawskiego. Polacy stali od tego momentu jeszcze mocniej przy Napoleonie. U jego boku walczyły między innymi Legiony Polskie. Legiony trwały wiernie przy Napoleonie do roku 1801. Kiedy cesarz przestał ich potrzebować skierował je do tłumienia powstania na Haiti.
Klęską Napoleona stała się decyzja o wkroczeniu do Rosji w roku 1812. Wielkie mrozy przyczyniły się do jego klęski. Epoka napoleońska zakończyła się dwa lata później, kiedy to Napoleon został zmuszony do abdykacji. Zesłany na wyspę Elbę mógł nadal używać tytułu cesarza. W roku 1815 Napoleon ucieka z Elby i przejmuje na sto dni władzę. Ostateczną jego klęską okazała się bitwa pod Waterloo, która miała miejsce 18 czerwca tegoż roku. Po przegranej bitwie został zesłany na położoną na Oceanie Atlantyckim wyspę Świętej Heleny. Wielki cesarz Francuzów zmarł na zesłaniu w roku 1821.
